book mark
سه شنبه, ۷ شهریور ۱۴۰۲، ۰۸:۵۳ ب.ظ
و این‌گونه مسافرت‌های من به طور طبیعی به پایان رسید... درهم شکسته ، به غمگین‌ترین جای جهان برگشتم.از آن همه سال حضورم در هتل ، فرودگاه و ایستگاه راه‌آهن تنها دو دفترچه یادداشت به جا مانده که عجولانه در آن‌ها برداشت‌هایم را می‌نوشتم.اکنون که برای وقت‌کشی صفحاتشان را بی‌هدف ورق میزنم ، در پایان متوجه می‌شوم که افسردگی دارد آرام کل جهان را فرا می‌گیرد... زمان گیر کرده‌است و پاییز قصد رفتن ندارد؛همه‌ی فصل‌ها پاییزند.پاییز جهانی ...مسافرت هم اندوه را درمان نمی‌کند ، باید به دنبال چیز دیگری باشم.
غمگین‌ترین جا خود جهان است.
«فیزیک اندوه»
«گئورگی گاسپادینف»
