book mark

دلم آرامشی را طلب می‌کند که در آن به سیاحت رودخانه خروشانت ، رویاپردازی در باغ و بوستان وجودت و به آرامش رسیدن بر فراز صخره‌ها بپردازم.اما من اوقاتم را به بطالت می‌گذرانم و تو به کار.باید زیاده‌خواهی نامتعارف کسی را که مدتی تنها سنگ‌ها را دیده‌است و دوازده روز تمام حتا یک قلم به چشم ندیده ، ببخشی. تو نخستین کسی هستی که من پس از بیرون آمدن از زیر خروارها خاک وجود ناچیزم ملاقات کرده‌ام.زندگی کن!این است صلای من و دعای خیرم. با همه وجود در آغوش میگیرمت.

 

 

نامه نگاری‌های گوستاو فلوبر و ژرژ ساند

آوازهای کوچکی برای ماه