موقعیت مکانی یافت نشد
يكشنبه, ۱۷ تیر ۱۴۰۳، ۰۱:۲۰ ق.ظ
از انشعاب مداوم تاریکترینها تا لبریز شدن از خوشحالیهای کوچک زندگی ، از صبحهای دیر تا شبهای کشدار بیجهت ،از امید که حالا دشوار است ، از مرگ که دور و نزدیک میشود ، از آینه که همیشه پشت آنطرف شفافش دارد نسخهی خام مرا نشان میدهد و هی توی ذوقم میزند این موهای از دم کوتاهتر ، از این نت پرتکرار که محتویات قلبم را زیرورو میکند و دوستش دارم (passacaglia)، از تماس دیروز صبح تا خواب خجالتزدهی دیشب ، از افسردگی تا هیجان امشب. از همهچیز تا واقعا هیچچیز .... .بقیهاش بماند برای فردا شب. ِ
۰۳/۰۴/۱۷